91-100

๙๑. ข้อใดเป็นเจตนาของผู้แต่งคำประพันธ์ต่อไปนี้

อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ  ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก

สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก  จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย

        ๑. สอนให้รู้จักเลือกใช้อาวุธและสติปัญญาให้ถูกเวลา

        ๒. สอนเรื่องการใช้สติปัญญาและความรู้ให้ถูกจังหวะ

        ๓. แนะนำวิธีการใช้อาวุธให้เกิดผลดีตามความปรารถนา

        ๔. แนะนำวิธีการเก็บอาวุธเพื่อให้คมกริบเหมือนมีสติปัญญาอยู่เสมอ

เหตุผล ข้อ ๒ “ความคิด” และ “วิทยา” ในวรรคที่ ๑ หมายถึง การใช้สติปัญญาและความรู้ ซึ่งควรใช้ให้ถูกจังหวะ

            ข้อ ๑ คำว่า อาวุธ ใช้เป็นคำเปรียบเท่านั้น

            ข้อ ๓ ไม่ได้กล่าวถึงการใช้อาวุธ

            ข้อ ๔ ไม่ได้กล่าวถึงการเก็บรักษาอาวุธ

ใช้คำประพันธ์ต่อไปนี้ตอบคำถาม ข้อ ๙๒ - ๙๓

๑. อันผัวพี่ดีเหลือเป็นเนื้อหน่อ  เห็นต่อจะบุญหนักศักดิ์ใหญ่

 รูปร่างน้อยจ้อยอร่อยใจ  จงกอดไว้เถิดคะอย่าละวาง

๒. เออคะกระนั้นและจริงอยู่  รูปร่างผัวกูไม่สู้เหมาะ

 ที่ไหนจะงามพร้อมเหมือนหม่อมเงาะ  ใครเห็นก็หัวเราะว่ารูปงาม

๓. ถึงพี่จะรุ่งเรืองไปเบื้องหน้า  ก็ไม่พึ่งวาสนาอย่าอวดอ้าง

ดีแต่จะมาพานรานทาง ไม่อดสูใจบ้างหรืออย่างไร

๔. จึงออกมาว่ากับลูกสาว  ช่างทำความงามฉาวอีคนชั่ว

เสียยศเสียศักดิ์ไม่รักตัว  เลือกผัวได้เงาะเห็นเหมาะใจ

๙๒. ข้อใด ไม่มี น้ำเสียงประชด

         ๑. ข้อ ๑

         ๒. ข้อ ๒

         ๓. ข้อ ๓

         ๔. ข้อ ๔

เหตุผล ข้อ ๓ เป็นการต่อว่า

             ข้อ ๑ มีน้ำเสียงประชด เช่นคำว่า บุญหนักศักดิ์ใหญ่

             ข้อ ๒ มีน้ำเสียงประชด เช่นคำว่า ที่ไหนจะงามพร้อม

             ข้อ ๔ มีน้ำเสียงประชด เช่นคำว่า เหมาะใจ

๙๓. ข้อใด ไม่ได้ กล่าวถึงบุคคลที่ ๓

       ๑. ข้อ ๑

       ๒. ข้อ ๒

       ๓. ข้อ ๓

       ๔. ข้อ ๔

เหตุผล บุรษสรรพนาม  คือ  คำ  สรรพนามที่ใช้แทนผู้พูด  แบ่งเป็นชนิดย่อยได้  3  ชนิด  คือ
               ๑.๑  สรรพนามบุรุษที่ ๑  ใช้แทนตัวผู้พูด  เช่น  ผม  ฉัน  ดิฉัน  กระผม  ข้าพเจ้า  กู  เรา  ข้าพระพุทธเจ้า  อาตมา  หม่อมฉัน  เกล้ากระหม่อม
               ๑.๒  สรรพนามบุรุษที่ ๒  ใช้แทนผู้ฟัง  หรือผู้ที่เราพูดด้วย  เช่น  คุณ  เธอ  ใต้เท้า  ท่าน  ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท  ฝ่าพระบาท  พระคุณเจ้า
               ๑.๓  สรรพนามบุรุษที่ ๓  ใช้แทนผู้ที่กล่าวถึง  เขา  มัน  ท่าน  พระองค์ 

ดังนั้น ข้อ ๓ มีบุรุษสรรพนามเพียงคำเดียวคือ “พี่” ซึ่งเป็นบุคคลที่ ๑

            ข้อ ๑ ผัวพี่ เป็นคำที่กล่าวถึงบุคคลที่ ๓

           ข้อ ๒ ผัวกู หม่อมเงาะ เป็นคำที่กล่าวถึงบุคคลที่ ๓

            ข้อ ๔ ผัว เป็นคำที่กล่าวถึงบุคคลที่ ๓

๙๔. ข้อใดมีถ้อยคำแสดงอารมณ์ของตัวละคร

        ๑. ครั้นอ่านสารเสร็จสิ้นพระทรงฤทธิ์ ถอนฤทัยแล้วคิดสงสัย

        ๒. บุษบาจะงามสักเพียงไร จึงต้องใจระตูทุกบุรี

        ๓. เชิญเสด็จคลาไคลไปก่อน แล้วจึงค่อยผันผ่อนมากรุงศรี

        ๔. แม้นงามเหมือนจินตะหราวาตี ถึงจะเสียชีวีก็ควรนัก

เหตุผล ข้อ ๑ คำว่า ถอนฤทัย = ถอนใจ เป็นการแสดงอารมณ์หนักใจ

            ข้อ ๒ เป็นความสงสัยว่าบุษบางามเพียงใดเท่านั้น

            ข้อ ๓ กล่าวถึงการเชิญเสด็จไปแล้วกลับมายังกรุงศรี

            ข้อ ๔ เป็นคำรำพึงว่าถ้านางงามมากก็สมควรเอาชีวิตเข้าแลก

๙๕. ข้อใดตีความได้ตรงกับข้อความต่อไปนี้

ลาภยศถาบรรดาดีที่มีอยู่  รวยเลิศหรูอยู่เรือนทองสองล้านสาม

สมบัติมากลากไม่ไหวใครจะปราม  สุดท้ายหามแต่ร่างเน่าเท่านั้นเอง

        ๑. บางคนโชคดีได้ลาภยศและเงินทองโดยไม่มีใครขวางได้

        ๒. คนเราไม่ควรโลภมากเอาแต่ตักตวงความร่ำรวย ในที่สุดก็แบกไม่ไหว

        ๓. สมบัติทั้งหลายไม่ใช่สิ่งจีรังยั่งยืน มีความเปลี่ยนแปรอยู่เสมอ

        ๔. คนเราเมื่อถึงคราวตายก็เอาเกียรติยศและทรัพย์สินติดตัวไปไม่ได้

เหตุผล ข้อ ๔ วรรคสุดท้ายกล่าวถึงความตายที่เอาอะไรไปไม่ได้

            ข้อ ๑ เป็นความหมายของวรรคที่ ๑-๓ เท่านั้น

            ข้อ ๒ ไม่ได้กล่าวถึงความตายซึ่งเป็นจุดจบของทุกสิ่ง

            ข้อ ๓ กล่าวถึงเฉพาะสมบัติว่าไม่ยั่งยืน

๙๖. ข้อใด ไม่ได้ กล่าวถึงในคำประพันธ์ต่อไปนี้

ชนใดมีชาติเชื้อ  เลวทราม

เพียรอุตส่าห์พยายาม  หมั่นหมั้น

อยู่บดอยู่ฝนความ   รู้แก่ เกินแฮ

กลับยศใหญ่ยิ่งชั้น   เช่นเชื้อผู้ดี

       ๑. คนเราควรตั้งอยู่ในความขยันหมั่นเพียร

       ๒. การแสวงหาความรู้เป็นประจำนำไปสู่ความสำเร็จ

       ๓. คนนิสัยเลวอาจเปลี่ยนกลับกลายเป็นคนนิสัยดีได้

       ๔. คนที่มีกำเนิดต่ำอาจพัฒนาจนเปลี่ยนสถานภาพให้สูงขึ้นได้

เหตุผล ข้อ ๓ ในโคลงบทนี้ไม่ได้กล่าวถึงการที่คนเลวเปลี่ยนเป็นคนดี

            ข้อ ๑ บาทที่ ๒ กล่าวถึงความเพียร

            ข้อ ๒ บาทที่ ๒, ๓, ๔ กล่าวถึงการพยายามหาความรู้ซึ่งนำไปสู่ความสำเร็จ

            ข้อ ๔ บาทที่ ๔ กล่าวถึงการเปลี่ยนสถานภาพ

๙๗. คำประพันธ์ในข้อใดกล่าวถึงสิ่งที่แสดงวัฒนธรรมไทย

        ๑. ยาตรยาตรบาทห่อนกระชั้น                ช่วงเท้าเทาเสมอ

        ๒. แก้วก่องทองสลับล้วน  ร่วงรุ้งเรืองแสง

        ๓. แห่อยู่สองข้างเข้า  คู่คล้อยเคียงไคล

        ๔. บังแทรกสองคู่สล้าย  สลับริ้วฉัตรเรียง

เหตุผล ข้อ ๔ บังแทรกและฉัตร เป็นเครื่องสูงของเจ้านายในวัฒนธรรมไทย

            ข้อ ๑, ๒, ๔ ไม่มีคำใดแสดงวัฒนธรรมไทย

๙๘. คำประพันธ์ในข้อใด ไม่ แสดงความเชื่อของคนไทย

        ๑. ชาตินี้มึงมีแต่สองหัตถ์       จงไปอุบัติเอาชาติใหม่

        ๒. ถ้าวาสนาเราเคยบำรุงรัก      ก็จะเป็นภักษ์ผลสืบไป

        ๓. กรรมเวรสิ่งใดดังนี้      ทูลพลางโศกีรำพัน

        ๔. จะได้รองเบื้องบาทา       ไปกว่าจะสิ้นชีวี

เหตุผล ข้อ ๔ “จะอยู่รับใช้ไปจนกว่าจะตาย” ไม่ได้แสดงความเชื่อใดๆ

            ข้อ ๑ “เกิดชาติใหม่” เป็นความเชื่อของคนไทย

            ข้อ ๒ “วาสนา” เป็นความเชื่อของคนไทย

            ข้อ ๓ “กรรมเวร” เป็นความเชื่อของคนไทย

๙๙. ข้อใดมีชื่อดอกไม้มากที่สุด

       ๑. ชมสร้อยฟ้าสารภียี่สุ่นเทศ

       ๒. พิกุลบุนนาคนมสวรรค์

       ๓. กิ่งกาหลงชงโคมะลิวัลย์

       ๔. เกดแก้วจำปามหาหงส์

เหตุผล ข้อ ๔ ชื่อดอกไม้ = เกด, แก้ว, จำปา, มหาหงส์ รวม ๔ ชื่อ

            ข้อ ๑ ชื่อดอกไม้ = สร้อยฟ้า, สารภี, ยี่สุ่นเทศ รวม ๓ ชื่อ

            ข้อ ๒ ชื่อดอกไม้ = พิกุล, บุนนาค, นมสวรรค์ รวม ๓ ชื่อ

            ข้อ ๓ ชื่อดอกไม้ = กาหลง, ชงโค, มะลิวัลย์ รวม ๓ ชื่อ

๑๐๐. ข้อใด ไม่ได้ กล่าวถึง “ช้าง”

         ๑. งามเร่งงามโทท้าว  ท่านสู้ศึกสาร

         ๒. สารทรงราชรามัญ  ลงล่าง แลนา

         ๓. ไพเราะราชสุภา                ษิตสื่อ สารนา

         ๔. ตรึกอกพกตกขว้ำ  อยู่เบื้องบนสาร

เหตุผล ข้อ ๓ “สาร” ในข้อนี้หมายถึง “ข้อความ”

            ข้อ ๑, ๒, ๔     “สาร” ในข้อนี้แปลว่า “ช้าง”